VESTIGEs brengt het werk van Chantal Pollier en Guillaume Van Moerkercke samen in een stille dialoog tussen steen en schaduw.

Chantal Pollier bewerkt steen alsof het leeft: lichamen worden landschappen, huid wordt een geheugen van littekens en sporen. Haar sculpturen balanceren tussen ontstaan en verdwijnen, als archeologische vondsten uit een verre toekomst.

Guillaume Van Moerkercke werkt met houtskool – ruw, zwart, stoffig – tegelijk spoor en uitwissing. Zijn tekeningen zijn trage opgravingen, beelden die verschijnen en verdwijnen als dromen. Het zwart in zijn werk is geen afwezigheid, maar een oorsprong: een ruimte waar vergeten vormen zachtjes weer opduiken.

Beide kunstenaars graven in materie zoals men herinneringen opgraaft. Hun werk nodigt uit tot traagheid, aandachtig kijken en het koesteren van wat blijft.

Vestiges is een tentoonstelling over tijd en over wat zich verzet tegen vergetelheid – over de schoonheid van het spoor, het overblijfsel, het vluchtige moment dat weigert vergeten te worden.